Ruszył proces beatyfikacyjny patronki Raciborza

Wczoraj (16.01) w raciborskim kościele pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ruszył proces beatyfikacyjny siostry Eufemii Piastówny, czyli popularnej Ofki, przeoryszy raciborskiego zakonu dominikanek na początku XIV wieku.

Zaprzysiężono trybunał beatyfikacyjny, na którego czele stanął biskup opolski Andrzej Czaja. Proces beatyfikacyjny ma oficjalnie udokumentować trwający od setek lat kult raciborskiej mniszki.

Księżniczka Eufemia (Ofka) raciborska pochodziła z rodu Piastów. Przyszła na świat około 1299 r. Jej ojcem był książę raciborski Przemysław a matką księżniczka mazowiecka Anna. Wzrastała pod okiem przeora raciborskich dominikanów i wybitnego kaznodziei Peregryna z Opola. Jej ojciec w 1299 r. założył klasztor dominikanek w Raciborzu.

Do tego klasztoru dominikanek świątobliwa Eufemia wstąpiła 4 kwietnia 1313 r. wnosząc dość pokaźny posag. Przyczyniła się do powstania kościoła klasztornego pw. Ducha Świętego. Dwukrotnie była przeoryszą tego klasztoru (1341-1346 i 1349-1359). Nazywana jest fundatorką raciborskiego konwentu dominikanek.

Cechowała ją cierpliwość, wytrwałość, poczucie sprawiedliwości i troska o przetrwanie ojcowskiej fundacji. Starała się, by siostrom zapewnić godziwe warunki życia. Cieszyła się wielkim szacunkiem ze strony krewnych i członków kapituły prowincjalnej dominikanów i samego ówczesnego prowincjała dominikanów.

Wyróżniała się szczególnym kultem do Ducha Świętego, Eucharystii, Męki Pańskiej i Matki Bożej. Nie stroniła również od praktyk pokutnych. Zmarła w opinii świętości 17 stycznia 1359 r. Została pochowana w krypcie pod kaplicą św. Dominika, która przylegała do kościoła dominikanek w Raciborzu.

Dość szybko otoczono ją kultem i nazywano „błogosławioną”. Wzywano jej wstawiennictwa w przeróżnych potrzebach. W 1606 r. dominikanin Abraham Bzowski spisał jej żywot. W 1821 r. jej relikwie przeniesiono do kościoła pw. Wniebowzięcia NMP w Raciborzu, gdzie do dziś oddaje się jej cześć i wzywa się jej wstawiennictwa. Raciborzanie nieraz przychodzą przed ołtarz świątobliwej siostry Eufemii Piastówny zanosząc przed jej obliczem swe prośby. Świadczą o tym kolejne tomy Złotej Księgi Próśb wyłożone przed ołtarzem jej poświęconym.