W Polsacie program o niepełnosprawnym raciborzaninie. Oglądaj we wtorek “Interwencję”!

Mieszka w Raciborzu, ma 40 lat i cierpi na dziecięce porażenie mózgowe. Łukasz Kądziołka z dzielnicy Ocice 7 czerwca tego roku stracił w pożarze pojazd, który był jedyną rzeczą jaka pozwała mu na samodzielność – od tego krytycznego momentu cały czas spędza w domu uzależniony od swoich rodziców. Łukasz jest w pełni sił intelektualnych. Mówi powoli. Wydarzenie z 7 czerwca nie złamało jego hartu ducha:

Koszt zakupu używanego pojazdu, który daje mu poczucie względnej niezależności, to około 30 000 zł, chłopak szuka wszelkich źródeł pomocy w tym zakresie. W akcję propagującą zbiórkę pieniędzy włączyły się raciborskie media. Kłopotami chorego Łukasza zainteresowała się również telewizja Polsat, która przyjechała do Raciborza, by przygotować o nim reportaż i nagłośnić tę sprawę. Żanetta Kołodziejczyk-Tymochowicz, redaktorka programu “Interwencja” Polsat News:

Reportaż o Łukaszu Kądziołce, zobaczycie we wtorek 4 lipca o 16:15 w programie telewizji Polsat. Za wszelkie wpłaty na konto: 58 1680 1017 0000 3000 1100 1590 – tytułem darowizny na pojazd inwalidzki, Łukasz serdecznie dziękuje.

Nr konta oraz więcej informacji dotyczących wydarzenia z feralnego 7 czerwca, znajdziecie w liście autorstwa Łukasza, jaki jest skierowany zarówno do przedsiębiorców, jak i wszystkich ludzi dobrej woli:

Prośba dot. udzielenia pomocy

Szanowni Państwo,
Mam na imię Łukasz, od dzieciństwa jestem osobą niepełnosprawną z niedowładem kończyn górnych i dolnych, spowodowanym przez dziecięce porażenie mózgowe. Moja niepełnosprawność nie była przeszkodą do ukończenia przeze mnie studiów wyższych w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Raciborzu na kierunku historia. Życie nauczyło mnie pokonywania wszelkich trudności, pomimo moich ograniczeń fizycznych.

W celu pokonywania barier komunikacyjnych i przejawiając chęć poruszania się w miarę możliwości niezależnie i o własnych siłach, dwa lata temu zakupiłem używany pojazd CITY EL. Był to pojazd trójkołowy, elektryczny i został przeze mnie przystosowany do mojej niepełnosprawności. Zakup pojazdu był dla mnie sporym obciążeniem finansowym, gdyż łączny koszt jego zakupu i przystosowania wyniósł około 15 000 zł.

Poniesienie tak sporych kosztów było jednak z mojego punktu widzenia opłacalne, gdyż podróże nim po okolicznych miejscowościach dostarczały mi wiele radości i mnóstwa przeżyć, przez co czułem się nie tylko wolny, lecz również niesamowicie samodzielny. Miałem dzięki temu choć trochę namiastki poczucia pełnosprawności.

Z racji mojej niepełnosprawności i ograniczonych w związku z nią posiadanych środków finansowych było mnie stać tylko na zakup wyżej wspomnianego samochodu, który był pojazdem z 1991 r., posiadał wysoki stopień zużycia i wymagał częstych napraw oraz serwisowania. W związku z wiekiem pojazd był znacznie wyeksploatowany.

7 czerwca bieżącego roku podczas mojej podróży, w miejscowości Pietraszyn – Samborowice nastąpiło zwarcie instalacji elektrycznej pojazdu, w wyniku czego doznał on samozapłonu. Cudem, pomimo niepełnosprawności, w ostatniej chwili, kiedy poczułem żar za siedzeniem, udało mi się wypiąć z pasów bezpieczeństwa. Potem, do tej pory nie wiem jakim cudem, ostatnimi siłami podniosłem pokrywę pojazdu i resztkami sił wydostałem się z niego do pobocznego rowu.

Nadmienię, że w momencie, gdy samochód zaczął się palić, nikt z obok przejeżdżających osób nie zatrzymał się, aby przynamniej zapytać, co się dzieje. Byłem w tym momencie bezsilny.

Zanim zdążyłem wydostać się z samochodu, byłem jeszcze w stanie zadzwonić do domu rodzinnego i poinformować o tym, że z samochodem dzieje się źle.

Po upływie około 7-8 minut na miejscu zdarzenia pojawił się mój Ojciec, który nie był jednak
w stanie ugasić już palącego się samochodu i spłonął on prawie doszczętnie (zostało tylko przednie koło i kilka kabli).

W jednej sekundzie straciłem wszystko, co dawało mi względną niezależność – mój wymarzony pojazd, dzięki któremu mogłem docierać w różne miejsca. Straciłem wraz z tym wszystkie zainwestowane w niego pieniądze.

Nie wspomnę, że całe wydarzenie było dla mnie wielkim, traumatycznym przeżyciem i do dzisiejszego dnia staje mi ono przed oczyma. Szczególnie gdy wyobrażę sobie, co tak naprawdę mogło się stać, gdyby nie cudowny wręcz przypływ sił, dzięki któremu mogłem samodzielnie wydostać się z pojazdu.

Pomimo tych traumatycznych wydarzeń nadal tkwi we mnie silna potrzeba posiadania swojego środka transportu, dzięki któremu znów mógłbym odczuwać to poczucie względnej pełnosprawności. Dlatego nadal poszukuję rozwiązań w tym zakresie. Przeglądając internet i zapoznając się z podobnymi pojazdami znalazłem rozwiązanie, które mogłoby być dużo bardziej bezpieczne, a zarazem umożliwiałoby mi samodzielne poruszanie się. Jest to lekki pojazd czterokołowy z kategorią AM (dla osób dorosłych bez konieczności posiadania prawa jazdy) z ograniczeniem prędkości do 45 km/h. Jest to pojazd marki AIXAM z silnikiem Diesla, bardzo lekki i ekonomiczny – spalanie to tylko 2,5 l na 100 km.

Ponieważ koszt zakupu używanego pojazdu to około 30 000 zł, szukam wszelkich źródeł pomocy w tym zakresie.

W związku z tym zwracam się do Państwa z uprzejmą prośbą o udzielenie mi jakiegokolwiek wsparcia przy zakupie wyżej wspomnianego pojazdu.

Jeżeli byłoby to dla Państwa korzystne, może byłoby możliwe rozwiązanie polegające na umieszczeniu – w zamian za okazaną z Państwa strony pomoc – oznaczeń identyfikujących Państwa firmę. Poruszając się pojazdem stanowiłbym w ten sposób niejako „żywą reklamę” Państwa firmy, która wspiera szczególnie dotknięte przez los osoby niepełnosprawne.

Bardzo proszę o rozważenie mojej prośby i wsparcie mnie w tej trudnej dla mnie, niezależnej ode mnie, bo spowodowanej przez siłę wyższą sytuacji.

Z wyrazami szacunku,
Łukasz Kądziołka

Za wszelkie wpłaty na konto: 58 1680 1017 0000 3000 1100 1590 – tytułem darowizny na pojazd inwalidzki, serdecznie dziękuję.